ข้าวแคบ

ข้าวแคบ เป็นอาหารว่างชนิดหนึ่ง ที่มีวิธีทำคล้ายข้าวเกรียบปากหม้อ แต่การทำข้าวแคบ เป็นการนำเอาแผ่นแป้งไปตากแดดให้แห้ง ทำให้สุกโดยปิ้งหรือทอด นิยมเก็บไว้รับประทานในงานเทศกาลสำคัญ เช่น ปีใหม่เมือง งานบวชลูกแก้ว งานปอยหลวง (รัตนา พรหมพิชัย, 2542, หน้า 809) ปัจจุบัน ยังนิยมรับประทานกันอยู่ มีขายทั่วไปในท้องตลาดในภาคเหนือตอนบน (ลัดดา กันทะจีน, สัมภาษณ์, 29 มิถุนายน 2550)

[adsense-2]

ส่วนผสมข้าวแคบ
1. ข้าวสารเหนียว 1 ลิตร
2. งา 3 ช้อนโต๊ะ
3. เกลือป่น 1 ช้อนโต๊ะ

วิธีทำข้าวแคบ

1. ล้างข้าวสารเหนียวให้สะอาด แช่ไว้ 1 คืน


2. ล้างข้าวสารเหนียวที่แช่แล้วอีกครั้งหนึ่ง และนำมาโม่ด้วยโม่หิน จะได้แป้งสำหรับทำข้าวแคบ


3. ผสมงาดำและเกลือลงในน้ำแป้ง คนให้เกลือละลาย


4. คลุมหม้อด้วยผ้าขาวบาง ตั้งน้ำให้เดือด ละเลงแป้งลงบนผ้าเป็นแผ่นวงกลม


5. พอแป้งสุก ใช้ไม้พายช้อนขึ้น


6. วางแป้งลงบนแผ่นหญ้าคา ทำต่อเรื่อยๆ จนเต็ม


7. ตากแดดให้แห้ง ประมาณ 2 วัน


8. ย่างแผ่นแป้งกับเตาถ่านจนเหลืองทั่ว

เคล็ดลับในการปรุง
ใช้แผ่นหญ้าคา สำหรับวางข้าวแคบที่ละเลงสุกใหม่ ทำให้แป้งข้าวแคบแกะออกได้ง่าย

เคล็ดลับในการเลือกส่วนผสม
ให้ใช้ข้าวสารเหนียวที่เม็ดหัก หรือเรียกว่า ข้าวต่อน จะทำให้โม่ละเอียดง่าย

รายการอ้างอิง
รัตนา พรหมพิชัย. (2542). ใน สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคเหนือ (เล่ม 2, หน้า 809). กรุงเทพฯ: มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทย ธนาคารไทยพาณิชย์.

ขอบคุณเนื้อหาจาก สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และสำนักบริการเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ความเห็น

ความเห็น