ศาลเจ้าแม่สองนาง ตั้งอยู่ ณ วงเวียนหน้าโรงพยาบาลบึงกาฬ ตำบลวิศิษฐ์ อ.เมือง จ.บึงกาฬเป็นอีกหนึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองบึงกาฬเคียงคู่กับหลวงพ่อพระใหญ่ เกิดจากความเชื่อเรื่องเทพเจ้าทางน้ำที่กระทำให้ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ริมน้ำ เพราะในปีหนึ่งๆจะมีผู้เสียชีวิตในน้ำโขงปีละไม่น้อย พวกที่เสียชีวิตในลำน้ำโขง คนเฒ่าคนแก่เชื่อว่าเป็นการกระทำของเทพเจ้าทางน้ำ (ชาวบ้านเรียกกันว่าเงือก) เทพเจ้าทางน้ำ ที่ชาวบ้านลุ่มแม่น้ำโขงนับถือก็คือ “เจ้าแม่สองนาง” (งู1คู่ )งู เงือก และพญานาค เป็นสิ่งเดียวกัน สุดแต่ว่าใครจะเรียก เพื่อเป็นการเซ่นไหว้และลดการสูญเสียชีวิตของผู้ประกอบการทางน้ำ จึงปรากฎเห็นศาลเจ้าแม่สองนางตามแถบลุ่มแม่น้ำโขงทั้งสองฟากฝั่ง ส่วนใครที่มาสักการะเจ้าแม่สองนาง เชื่อว่าจะทำมาค้าขายเจริญรุ่งเรือง การเดินทางแคล้วคลาดปลอดภัย โดยเฉพาะกับผู้ที่เดินทางทางน้ำ เพราะเจ้าแม่สองนางได้ชื่อเป็นเจ้าแม่แห่งลุ่มน้ำโขงไล่ไปตั้งแต่บึงกาฬ หนองคาย ถึงมุกดาหาร ตำนานเจ้าแม่สองนาง ในปีพุทธศักราช 2415 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พวกจีนฮ่อได้ยกทัพไล่ตีหัวเมืองต่างๆ ศึกครั้งนี้ลุกลามจนถึงเมืองหนองคาย ชาวบ้านต่างหวาดกลัวจึงได้อพยพหนีพวกจีนฮ่อ ส่วนหนึ่งได้อพยพลงมาตามแนวแม่น้ำโขง บางส่วนได้ตั้งหลักแหล่งตามลุ่มน้ำโขงไล่กันลงมา พ่อเฒ่าพรมได้อพยพมาพร้อมครอบครัวคือภรรยาและลูกสาวสองคน แต่ในระหว่างทางเมียของพ่อตู้พรมเสียชีวิต เหลือแค่นางสาวเภาและนางสาวเหลาลูกสาวของพ่อเฒ่า พ่อเฒ่าได้บวชเป็นชีผ้าขาว (ชีปะขาว) จนกระทั่งถึงจนมาถึงคุ้มบ้านกลาง บ้านบึงกาฬ จึงได้ตั้งรกรากรวมกับชาวบ้านที่อาศัยอยู่เดิม ด้วยชีผ้าขาวพรมเป็นผู้มีวิชาอาคมแก่กล้า ชาวบ้านจึงขอร้องให้ชีผ้าขาวพรมไปปราบภูตผีที่ดอนหอ (กุดทิงในปัจจุบัน) ซึ่งเป็นบริเวณที่ชาวบ้านเข้าไปหาของป่า ต่อมาชีผ้าขาวพรมจึงย้ายมาอยู่ที่ดอนหอ แล้วให้ลูกสาวทั้งสองอยู่ที่คุ้มบ้านกลางดังเดิม ทั้งสองต่างไม่ยอมแต่งงาน ใช้ชีวิตร่วมกันเพียงสองคนพี่น้อง ต่อมาด้วยอายุและสังขารต่างร่วงโรย […]
Read More
