โบราณสถานเมืองเตย ตั้งอยู่ภายในชุมชนโบราณดงเมืองเตย ทางทิศใต้ของบ้านดงเมืองเตย ต.สงเปือย อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร เป็นสถานที่น่าสนใจอีกแห่งหนึ่งของอำเภอคำเขื่อนแก้ว ภายในบริเวณดงเมืองเตยมีซากวัด สระน้ำ กำแพงเมือง ซึ่งปัจจุบันได้ชำรุดลงไปมากแล้ว แต่ยังมีเค้าโครงเดิมพอจะสันนิษฐานได้ว่าเดิมเป็นที่ตั้งของชุมชนโบราณสมัยเจนละ-ทวารวดี ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 12 จากข้อความที่พบในจารึกของกษัตริย์เจนละ แสดงว่าโบราณสถานแห่งนี้สร้างขึ้นเป็นศาสนสถาน ในศาสนา พราหมณ์ที่นับถือพระศิวะ ในช่วงเวลานั้น บริเวณดงเมืองเตย รวมทั้งชุมชนใกล้เคียง ก็คงจะเคยเป็นเมืองที่ มีชื่อว่า “ศังขะปุระ” ซึ่งคงจะมีความสัมพันธ์ในฐานะเมืองในปกครอง ของอาณาจักรเจนละ ซึ่งก็คือ อาณาจักรขอมในสมัยต่อมาที่แผ่อำนาจเข้ามาในเขตลุ่มแม่น้ำมูล-ชี ในช่วงเวลาดังกล่าว ดงเมืองเตยเป็นชุมชนอยู่อาศัยทีมีมาแต่สมัยก่อนประวิติศาสตร์ยุคโลหะเรื่อยมาจนถึงสมัยทวารวดี จากโบราณวัตถุที่พบเช่น ขี้แร่ ขวานหินขัด เศษภาชนะดินเผาและใบเสมา สมัยทวารวดีภายในเมืองมีพุทธสถานเนื่องในศิลปะทวารวดี ราวพุทธศตวรรษที่ 12 เห็นได้จากลายจำหลักอิฐที่ตัวโบราณสถานและบนหินทรายแดง สันนิษฐานว่าโบราณสถานแห่งนี้น่าจะถูกดัดแปลงต่อเติมเป็นศาสนสถานแบบศิลปะลพบุรี ในราวต้นพุทธศตวรรษที่ 16 เนื่องจากขุดค้นพบสิงห์หินทรายประดับทางเข้าสู่โบราณสถาน จากสภาพทั่วไปของดงเมืองเตย ในอดีตจะมีลักษณะเป็นชุมชนที่มีคูน้ำล้อมรอบ ภายในบริเวณเมืองจะเป็นโคกเนิน และเป็นแหล่ง ถลุงเหล็กและผลิตเหล็กที่สำคัญของชุมชน ต่อเส้นทางของน้ำได้เปลี่ยนไป คนจึงอพยพไปอยู่ที่อื่น ซากดงเมืองเตย มีลักษณะเป็นซากกำแพงเมือง มีสระน้ำ เป็นชุมชนโบราณ ได้รับอิทธิพลของอารยธรรมในสมัยเจนละ ปรากฎโบราณสถานที่ก่อด้วยอิฐ และชินส่วนสถาปัตยกรรม […]
Read More
